Siła w człowieku
To co tkwi w każdym z nas, ludzi
Jest uwięzione w głowach
Bardzo rzadko się budzi
Na co dzień przed światem się chowa.
Nie chce pokazać się ludzkości
Bo boi się nas samych
Nie jest istotą z krwi i kości
Niepodobna do żadnej z nam znanych
Człowiek boi się siebie
To jego największy, ukryty lęk
Choć zna się na ziemi i niebie
Zagłusza w sobie każdy dźwięk
W każdym z nas jest siła
Głęboko w ciemności umysłu
Lecz nie każdemu jest miła
Nie działa według zmysłów
Wzrok nie może zobaczyć
Ucho nie może usłyszeć
Dotyk nie może oznaczyć
Węch nie potrafi wyczuć
Ani smak nie poczuje
Jak siła w nas smakuje
Choć każdy z nas jest różny
Jesteśmy tak podobni
Bywamy zimni, próżni
Ale też smutni i głodni
W tobie też jest ta siła
Śpi cichym, czujnym snem
Obudź ją nim mogiła
Otuli cię ciemnym dniem.
Komentarze (51)
Pozdrawiam opowiadaniowiczów :D
5/5
Tak trzymać!
I zgodzę się z Jaredem przyjaźń to w jakimś sensie miłość.
Jared, udław się...
ps. Moje królestwo za chat na opowi...
No i znowu robimy jeden wielki spam... Przykro mi Ktokolwiek T.T Wybacz biednej małej Shiroi ;)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania