“Skryty gość”

Za lodówką u mnie w domu w Australii,

w cieniu schłodzonej przestrzeni,

Mieszka Waran, tajemniczy gość, w swojej ukrytej kryjówce.

Nie wyrzucam go, choć nie jest to zwyczajne zjawisko,

Bo to jego stałe miejsce zamieszkania, gdzie spokojnie odpoczywa.

Jego łuski błyszczą w świetle, jak złoto na piasku,

A oczy śledzą każdy ruch, czujne i czarne jak noc.

Waran nie jest intruzem, lecz częścią tego miejsca,

Gdzie lodówka staje się oazą, a on – jej stróżem i strażnikiem.

W jego oczach widzę historię tysiąca lat,

Opowieść o przetrwaniu, o walce o przetrwanie.

Waran, cichy i niepozorny, jest symbolem wytrwałości,

I choć nie jestem pewien, czy rozumie moje słowa,

To wiem, że za lodówką, w cieniu, czuje się bezpiecznie.

Tak więc nie wyrzucam go, nie przeganiam,

Bo Waran jest częścią mojego domu, mojego świata.

Za lodówką, w Australii, jego skóra łączy się z drewnem,

A ja patrzę na niego z szacunkiem i wdzięcznością.

Bo Waran to nie tylko gad, to historia i życie,

Które przypomina mi, że każde miejsce może być domem.

I choć za lodówką mieszka Waran, to ja czuję się gościem,

W jego królestwie, gdzie cisza i spokój są najważniejsze.

Tak więc niech Waran pozostanie, niech za lodówką

Nadal będzie swoim stałym miejscem zamieszkania.

Bo w tym małym zakątku świata, gdzie światło i cień się splatają,

On jest stróżem i opiekunem, a ja – gościnnym sąsiadem. 🦎🌿