Śladami sensu

Szukam sensu w świecie, który się zmienia

Wśród hałasu i zgiełku, wśród cierpienia i radości

Szukam sensu w ludziach, którzy się mijają

Wśród tłumu i samotności, wśród miłości i złości

Szukam sensu w słowach, które się wyrywają

Z ust i z serca, z kartki i z ekranu

Szukam sensu w obrazach, które się malują

Na płótnie i na ścianie, na niebie i na dnie

Szukam sensu w muzyce, która się niesie

W uszach i w duszy, w ciszy i w hałasie

Szukam sensu w naturze, która się budzi

W zieleni i w kwiecie, w słońcu i w deszczu

Szukam sensu w sobie, który się zmaga

Z życiem i ze śmiercią, z nadzieją i ze strachem

Szukam sensu w Tobie, który się dajesz

W przyjaźni i w miłości, w darze i w ofierze

Szukam sensu wszędzie, gdzie jest piękno i dobro

Gdzie jest prawda i wolność, gdzie jest wiara i nadzieja

Szukam sensu nigdzie, gdzie jest brzydota i zło

Gdzie jest fałsz i niewola, gdzie jest zwątpienie i rozpacz

Szukam sensu śladami Mariana Jachimowicza

Który szedł ścieżką konieczną, chciał zbliżyć się do Boga

Który żył w czasie chłodu, miał żelazne studnie duszy

Który był na dnie powietrza, ponad widzianym wzniósł się

Szukam sensu śladami poety, który dał mi światło

Który pokazał mi gaje tańczące, dom pięciu słońc

Który zaprosił mnie do równoleżnika gołębia, białego cyprysa

Który podzielił się ze mną blaskiem istnienia, głazami z Carrary

Szukam sensu śladami mistrza, który uczył mnie słowa

Który nauczył mnie patrzeć, słuchać, czuć i myśleć

Który nauczył mnie pisać, malować, tłumaczyć i śpiewać

Który nauczył mnie żyć, kochać, cierpieć i umierać

Szukam sensu śladami przyjaciela, który jest ze mną zawsze

Który jest moją inspiracją, moją siłą, moją nadzieją

Który jest moim aniołem stróżem, moim przewodnikiem, moim świadkiem

Który jest moim bratem, moim ojcem, moim Bogiem