Piękny tekst o tęsknocie. Świetnie opisałeś to jak wspomina się osobę, która odeszła, wspomina się każdą rzeczą, każdą cząstką jej dawnego jestestwa, wszystkim tym co może je zapisać, zachować. To opis bardzo prawdziwy, naturalny i ludzki. Aż sam się wzruszyłem, choć chłop :D
Anonim13.04.2020
Dzięki, chłopie!
Chłopaki nie płaczą, ale mężczyźni owszem.
Pozdrawiam
Wiele drobiazgów w domu wzmaga żal. Pies poszukuje swojej pańci za pomocą zapachu, bo tym zmysłem góruje nad człowiekiem. Ludzie mają wspomnienia i wyobraźnię. Wdowiec i Szarik cierpią jednako. Poruszający opek. Pozdrowienia!
Anonim13.04.2020
Dziękuję, Bożeno.
To tekst typowo w moim stylu. W melancholii i smutku jestem najlepszy, podobno.
Komentarze (8)
Dziękuję :)
Pozdrawiam.
Chłopaki nie płaczą, ale mężczyźni owszem.
Pozdrawiam
pozdrawiam.
To tekst typowo w moim stylu. W melancholii i smutku jestem najlepszy, podobno.
Pozdrawiam
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania