Słodki sen

Jestem krzykiem milionów cierpień

W moim odosobnionym indywiduum

Egzystencjalizm samotności

Przerażenie i paraliż

 

Nie zasnę dzisiaj

 

Nie ma we mnie nic żywego

Oprócz kilku łez na policzkach

Chociaż i one wysychają

Przez oschłość tego świata

 

Nie zasnę dzisiaj

 

Tlą się we mnie wspomnienia

Obrazy surrealistycznej walki

O poprawę jakości życia

I o zapomnienie

 

Nie zasnę dzisiaj

 

Zaśpiewajcie mi kołysankę

Zaduście poduszką fikcyjności

Ograniczcie punkt widzenia

Do złudnego szczęścia

 

Bo

Wytrzymać nie mogę

I chyba chcę zasnąć

Na zawsze

Dzisiaj

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • little girl 17.05.2016
    Podoba mi się :) Zostawiam 5
  • NIka 17.05.2016
    Dziękuję :)
  • Rasia 17.05.2016
    Przede wszystkim - piękna budowa wiersza. Tekst jest bardzo klimatyczny, zwłaszcza że leżę w ciemności i czytam o tym, jak podmiot nie może zasnąć dręczony znojami życia. Bardzo mi się podoba. Zostawiam 5 :)
  • NIka 18.05.2016
    Dziękuję bardzo !

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania