słońcem czy Końcem mym jesteś

Niczym słońcem jesteś!

Bo czym dla mnie, ty karą. Czy nagroda

Gdy oświetlając moje skromne ciało podpalasz je zarazem?!

Niczym prątkiem jesteś; gdyż swym wdziękiem, dostojnością, piskiem przykrywasz oko!

A i tak skończyłem na biały obsmarowany.

Niczym Lisem pięknym; lecz chwilowym, przebiegłym co szuka tylko pustego miejsca.

Niczym smog, mimowolnie daje ci się niszczyć mnie kosztem życia! Bo przecież tylko to jest rozwiązaniem do niego przywiązanym..

I niczym świat mordujesz. Mnie; rozdzierasz skórę na cząstki, grzebiesz mną, mielisz, gardzisz i poniewierasz..

- swej satysfakcji

Ty czysta łzo z przestawnym symbolem…