Słowa - drżące w oczekiwaniu

Pamiętasz jeszcze? Ja pamiętam,

chociaż wspomnienia, śliska sprawa.

Coś przeminęło, a drży nadal

jak kropla rankiem na źdźble trawy.

Niczym przez pryzmat czas rozwarstwia;

rozszczepia pasma na pastele.

Jeszcze pamiętasz? Ja pamiętam

i żyje we mnie wspomnień szelest...

I choćbym chciała umyć dłonie -

krople z rzęs nie chcą śladów zatrzeć,

mocno wrośniętych w linię serca.

A ja bezradnie na nie patrzę.

Dmucham na zimne oczy rosy.

Powtarzam: “Taki mamy klimat…”

Czy byś pomyślał wtedy o tym,

że tak się pamięć dobrze trzyma?

Nie sposób minąć obojętnie,

aby grunt poczuć, gdy ponosi:

“Wszystko przez ciebie! I przeze mnie!”

Zapomnieć by, by nie przeprosić...?