Słowa łagodzą

W świetle księżyca, gdzie cisza gra,

Gdzie słowa łagodzą, a prawda ma swój cień,

Tam eufemizm kwitnie, jak róża w maju,

Ukrywając ostrość, co ranią nasze dni.

W ogrodzie wyrazów, gdzie każdy ma wybór,

By mówić delikatnie, choć boli nasz los,

Eufemizm to sztuka, co łagodzi złość,

I maluje świat słowem, co ma złoty głos.

Nie mówimy "umiera", lecz "odchodzi w dal",

Nie "starzeje się", tylko "doświadcza lat",

Eufemizm to taniec, co kroków nie zna,

Ale prowadzi nas tam, gdzie spokój się zaczyna.

Więc śpiewajmy pieśni, co łagodzą ból,

W eufemistycznych strofach odnajdujmy spokój,

Niech każde słowo będzie jak delikatny dotyk,

Co serca ogrzewa i dusze ubogaca.