Słuchając Siebie

Zagubiona w otchłani codzienności .

Bezustannie próbuje zebrać myśli ,które wciąż krążą,gdzieś nieposkładane.

Nie potrafię odnaleźć właściwej dla siebie drogi.

Każdego dnia biegnę przed siebie aż czasem brakuje tchu.

Przechodnie nadaremnie próbują mnie zatrzymać, podpowiadając , jak powinnam się zachować.

Jednak , ja jestem głucha na ich wołanie.

Tylko ten głos, który ciągle jest ,gdzieś w świadomości, brzmi niesłychanie znajomo i tak czule do mnie przemawia.

Z niezwykłą miłością i troską.

Zatrzymując się na chwilę, aby odpocząć, wsłuchuję się w jego kojący ton.

Po chwili znajduję odpowiedź na wiele nurtujących mnie pytań.

Czuje się ,wtedy spokojna i wolna od wszelkich trosk, ślady niepewności na twarzy stopniowo się zacierają.

Mogę z uśmiechem budząc się witać kolejny dzień.