Smak Charona

Pracowałem

nie oszczędzałem się

robiłem wszystko dla oceny

czegoś na kształt szacunku

Wmówiłem sobie że bez działania

nadmiernej aktywności

życie staje się jałowe

Twierdziłem że ruch to podstawa istnienia

a bezruch jest jego zaprzeczeniem

Po latach treningu jednak

zmieniłem zdanie

przekonałem się

że nic nie zależy ode mnie

że nie do mnie należy ocena

że dla ludzi wywodzących się z zewnątrz

nie liczą się te rangi spraw

w które wierzyłem

albo wydawało mi się

że wierzę

ale liczą się

koniecznie i wystarczająco

tylko te

które stały się wyróżnikiem sukcesu

że aktywność może być uznana

nie za życiową potrzebę

ale za manierę

Więc zacząłem być nie tam

a tam

patrzeć tylko to widząc

na co mi pozwolą

przeżywać

brać udział

w niechcianych podziwach

w zaległym zachwycie

w nieświeżych atrakcjach

mieć nie swój gust

a smak – Charona