Smak jej sekretu (wiersz)

Pod­cięte skrzydła...

Dusza krwa­wi.

Z niej trzy cząstki skradziono.

Ciążą dwa ciężkie brze­mienia.

Brze­mię miłości i przez­nacze­nia.

W snach zaklęta dusza,

mro­kiem prze­siąknięta.

Roz­bi­ty kieliszek chce poskładać...

Ka­lecząc swe dłonie

kieliszek skle­ja upar­cie.

On jej krwią się na­pełnia

i ze łza­mi bólu się mie­sza.

Wkrótce kieliszek był już cały.

Lecz w nim za­miast wi­na

była tyl­ko krew i łzy cier­pienia.

A ten kto się z niego na­pije,

te­go dusza w smut­ku zgi­nie.

I poz­na wte­dy smak jej sek­re­tu:

Słodycz krwi...

Słone łzy...

i go­rycz cier­pienia.