Śmiech murarzy

Spocony smołą ceglany mur

jest dla mnie przekleństwem murarzy

ich oczy utkwione w zaprawie

a między szczelinami

śmiech

teraz już głuchy i martwy

ale wtedy to był śmiech

dający sens, przetrwanie, ukojenie

mur złapał jakąś chorobę

a ja teraz go obracam w pył do teraźniejszości

ginie na mych rękach śmiech

ostatnie stęknięcie rudych cegieł