śmieję się z zabieganego czasu od czasu do czasu

jest zbyt późno

na poranną kawę

miasto zbliża się nieubłaganie

słońce błądzi między taflą nieba

a błotnistym obłokiem kałuży

zmieniam obiektyw

każda para oczu gubi się w na ulicy

spoglądamy na siebie ostatecznie