Sonet 0

wiatr bezcelowy po chmurnym hula twym czole

grad perlisty wisi ci na rzęsach, czarne

wdowy jedwabiu naręcza

snują w czarownym mozole

biegną w twe usta pasaty, fletnie eolskie

dźwięczą ci w głosie rapsody, żałośnie

wychodzi ci krew na jagody

jak zorze zachodnie wylewa w nie słońce

femfatalskim absyntem płaczesz niby łzami

erato łapiesz za rąbek u szaty, szczujesz

ją na mnie niby wściekłego psa

widzę jak żółć skłębiona skórę ci plami

zdradną toń świtezi mącisz i trujesz

jakże jesteś piękna, niechaj trwa chwila, trwa!