Spacer z Bogiem

Pójdziesz na spacer ze mną, Panie?

Weź mnie za rękę i poprowadź.

Mierzyć się z życiem to wyzwanie,

przy tobie łatwiej jest podołać.

 

Przejdźmy się razem, Boże, ścieżką.

Pójdźmy do lasu i na łąkę.

Pomóż pożegnać trudną przeszłość,

bym mogła przyjąć to, co dobre.

 

Weź mnie pod rękę, chodźmy wolno.

Wsłuchaj się w szepty, w duszy łkanie.

Spacer przez życie zawsze z tobą.

bo jak bez ciebie żyć mam, Panie?

Średnia ocena: 4.2  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Conie 8 miesięcy temu
    Przyjemny wierszyk. Można się czepiać niektorych gramatycznych rymów, ale ogólnie jest ok. 5
  • E.T. 1979 8 miesięcy temu
    Dziękuję :)
  • TseCylia 8 miesięcy temu
    Ładnie, ładnie.
  • E.T. 1979 8 miesięcy temu
    Dzięki:)
  • Dr. Emil 8 miesięcy temu
    Delikatne mięciusio się czyta
    Ogólnie ładne
  • E.T. 1979 8 miesięcy temu
    Dziękuję bardzo

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania