ŚPIĄCA KRÓLEWNA

Śpiąca królewno obudź się

To wrzeciono tylko na sto lat

Uśpiło Cię

A teraz właśnie mija wiek

I książę przyjechał

Pokonując wiele lasów

Gór i rzek

Książę Rudolf , bo tak się zwał

I na twych ustach

Pocałunek złożyć chciał

Lecz musiał się zmierzyć

Jeszcze z kolczastym krzewem

Którym zamek był opleciony

By żaden śmiałek

Nie dostał się w te strony

A więc pocałuj już

Swą królewnę miły książe

Niech zło odejdzie

A nastanie nowy początek.