Sprzeczności

Świat pełen kontrastów, biegunów dwóch,

Gdzie słowa wciąż ranią, a prawda tonie w mroku.

 

Jak mogę wykorzystać te sprzeczności do swojego rozwoju?

Stawiam czoła wyzwaniom, siła w zaklęciach ukryta, łamania tekstu, wewnetrzna podróż.

Logika się chwieje, sens w chaosie się gubi.

 

Słowa tańczą w głowie, tworzą wir szeptów,

Opowieści o tym, co jest, a co nie jest.

Dobro i zło, miłość i nienawiść, smutek i śmiech.

 

W każdym z nas tkwi dualizm, wieczna walka,

Między tym, kim chcemy być, a tym, kim jesteśmy faktycznie.

Może to paradoks, że ja piszę tak?

Średnia ocena: 3.3  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Grisza dwa lata temu
    Nie kończ zdań zaimkami. To źle brzmi. "Swym" (lub "swoim") przeniósłbym do środka. "Ja" zostawiłbym na końcu, ale podkreślił poprzedzając słowem "właśnie"... To tak, na gorąco...
  • qulia1 dwa lata temu
    Poprawione

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania