Srebrzyste morza mocy.

Srebrzyste morza mocy. 23 - 2 - 2014 - Roku Pańskiego Tradycyjnego.

Okryty Dniem, świeżością przestrzeni,

niby białym mchem,

czasu jasnym natchnieniem wolności,

świat dobrych pragnień łaknący świętości.

Lepiony z marzeń i staranności,

jak garnce gliniane, niby Dłońmi Boskości,

Świetlistością Łaski, Jej Czystym Blaskiem Życia,

Źródłem Spływającym z Błękitu Serca Bicia,

na srebrne morza mocy, spokojne pokus białych,

dla wypraw Trudnych Szczęścia,

bez skazy i pęknięcia, Szkieletem Doskonałym,

by Można było Przemóc, Cień Prawdą Świata Cały

i Jego Zło Przekleństwa, na Chwałę Boską Męstwa,

Platyny Kwiatu Siły, Słonecznej Walki Słowa,

Bożego z Księgi Życia, Światłością, dla rozbicia

słów czerni smolnej stali, niezgody zła z otchłani,

co spływać chce na Róże, lekkości piękna złudzeń,

radosnej rozkoszności, że nie ma kwiatów z kości.

W wonności snach płatkowych, ogrodów letnio świeżych,

kuszących barwą Pełną, by objąć kielich szczery,

Pragnienia i Słodkości, żeby Nektaru Posmakować Miłości,

Miodu sycącego zmysłowej Złocistości,

zwyczajnie Pospolitej namiętnej młodości,

w zefirze tchnącym ducha, z nut utkanego brzmieniem,

pokuśnym przebudzeniem, podstępu żądzy Grzesznej,

Wiodącej nie bezpiecznie, do Ciepła Cudów Czarnych,

figlarnych uciech marnych.

Pisarz prewencyjny i Autor wiersza tematycznego: Mirosław Witold Piotr Butrym.