Stara kamienica cz 6

Karol wyjmuje z szuflady pistolet, po naładowaniu chowa do kabury.

— Karol, dziecko, co ty chcesz zrobić?

— Nie bój się, nie zrobię nic głupiego.

— Jak mam się nie denerwować skoro zabierasz ze sobą broń.

— To do obrony, babciu.

— Przed czym?

— Przed tymi, którym jestem winien kasę.

— Chyba nie chcesz się z tymi bandziorami spotkać?— pyta babcia.

— Tak chcę.

— Po co chcesz się z nimi spotkać?

— Żeby prosić o przedłużenie terminu spłaty długu.

— Karol błagam cię nie jedź tam — prosi babcia.

— Muszę.

Wnuk całuje babcię w policzek i wychodzi. Pani Irena, po zamknięciu drzwi wraca do sypialni.

Podchodzi do meblościanki  podczas przeszukania jej w jednej z szuflad znajduje kopertę, a w niej zdjęcia ciężarnych kobiet.

Ciekawe, co się stało z tymi dziećmi, zastanawia się pani Irena.

W pewnej chwili zauważa czarną teczkę, w której znajdują się kwoty i umowy ze sprzedaży tych dzieci.

Zaczyna nerwowo chodzić, po sypialni, w tę i z powrotem.

— Co mam zrobić z jednej strony handel żywym towarem jest, to przestępstwo i powinnam zgłosić na policję, a z drugiej strony to mój wnuk — mówi sama do siebie.

Po długich wewnętrznych walkach ostatecznie podejmuje decyzję, że doniesie na wnuka. 

Starsza kobieta, opuszczając sypialnię zabiera ze sobą kopertę ze zdjęciami i teczkę.

Po wejściu do przedpokoju podchodzi do stolika, na którym stoi telefon stacjonarny, i wykręca numer firmy taksówkarskiej, u której zamawia kurs.

Po rozłączeniu chowa dowody obciążające wnuka do torebki. Następnie zakłada płaszcz, wychodzi na dwór, gdzie czeka taksówka, do której wsiada.

— To, gdzie mam panią zawieźć?

— Na policję.

— Robi się.

Kierowca, który jest starszym mężczyzną przekręca kluczyk w stacyjce i rusza.