Starożytni Władcy Kosmicznej Czasoprzestrzeni

"Starożytni Władcy Kosmicznej Czasoprzestrzeni"

gatunek: fantastyka/fantasy/surrealizm/sny

Starożytni Władcy Kosmicznej Czasoprzestrzeni wyglądali podobnie jak ludzie z czasów Cesarstwa Rzymskiego, ale zamiast głów ludzkich mieli głowy różnych zwierząt, takich jak szakale, lwy, ibisy, krokodyle i kobry. Jednego razu, osiem takich tajemniczych istot relaksowało się w jednym z egzotycznych układów planetarnych. Fruwały, tańczyły, biegały i leżały na pierścieniach planet.

Na jednej z tych sfer kosmicznych, mieścił się Tropikalno-Magiczno-Antyczno-Oryginalny Kontynent, zamieszkiwany przez Przedwiecznych Mistrzów i Mistrzynie. Podczas pięknego, długotrwałego zachodu ciemnożółtej Gwiazdy Lampopodobnej, na tle jej oraz różowo-fioletowo-niebieskiego nieba, nadlecieli Starożytni Władcy Kosmicznej Czasoprzestrzeni, stojąc na pomarańczowym obłoku i wyłaniając się zza horyzontu. Gwiazda była zwyczajowo nazywana słońcem, na zasadzie podobnej jak w przypadku naturalnych satelitów, nazywanych po prostu księżycami. Władcy mieli złotą karnację i byli otoczeni żółto-zieloną poświatą.

Wylądowali na plaży, niedaleko dwóch jaskiń. Patrzyli w stronę głębi lądu. Przed nimi stał zamek, wyglądający jak luksusowy hotel i otoczony dużym, pełnym palm oraz kwiatów ogrodem, skrywającym w swych zakątkach baseny, stawy, a także fontanny. Wyszło z niego ośmioro Przedwiecznych, mianowicie czterech Mistrzów i cztery Mistrzynie, aby powitać Starożytnych Władców. Przedwieczni byli podobnymi do ludzi istotami, ubranymi w piękne szaty. Idąc wzdłuż plaży, obie grupy jednocześnie weszły do największej jaskini w całej okolicy, a tam znalazły przezroczysty, świecący, bardzo kolorowy kamień szlachetny, będący kluczem do znalezienia i zrozumienia tajemnicy czasu, przestrzeni oraz istnienia. Wszystkie postacie dotknęły go w tym samym czasie, a wtedy zniknęły, rozpływając się w powietrzu. Dostąpiły zaszczytu pomyślnego przedostania się do innego, alternatywnego, wyższego, lepszego wymiaru egzystencji.

Miał on taki sam kształt, jaki posiadała tajemnicza, magiczna wyspa, położona na Zatoce Wiecznego Szczęścia, Radości I Spełnionych Marzeń. Na tej wyspie, w jaskiniach mieszczących się na lasostepach leżących wzdłuż plaż, znajdowały się ukryte drewniane kufry, w których były schowane kolejne wskazówki do odkrycia największych tajemnic ludzkości, świata i wszech czasów.

Starożytni Władcy ukryli się nad chmurami, a Ośmioosobowa grupa Przedwiecznych Mistrzów i Mistrzyń znalazła się na innej plaży, oraz jednocześnie w jednym z alternatywnych wymiarów. Uwagę istot zwróciła jedna z kilku pobliskich jaskiń, wyglądająca trochę inaczej niż wszystkie pozostałe. Podeszły do niej i weszły do wnętrza. Znalazły dwa drewniane kufry. Otworzyły je. W jednym odkryły cztery kamienne tablice z pismem klinowym, a w drugim - papirusowe zwoje z hieroglifami.

Nagle słońce rozpadło się na dwie części. Wyfrunęło z niego osiem rydwanów, które przyleciały na łąkę i zabrały Władców Czasoprzestrzeni do następnego wszechświata. Po tym zdarzeniu, grupa Przedwiecznych Mistrzów i Mistrzyń poszła na plażę, gdzie zbudowała z piasku wielki zamek w kształcie piramidy, a następnie weszła do środka, gdzie została trafiona kosmicznym promieniem świadomości. Wtedy, wszystkim obecnym tam osobom otworzyło się trzecie oko. Doznały olśnienia oraz oświecenia. Wyzwoliły się.

Ze słońca, które nadal było szeroko otwarte, wysunęły się chmurowe schody, które dosięgnęły do płytkiej, przybrzeżnej wody. Postacie wyszły z zamku na zewnątrz, podeszły do schodów i weszły po nich. Dotarły do słońca. Wskoczyły do środka, a wtedy gwiazda, wesoło świecąca na niebie , z powrotem zwinęła schody oraz zamknęła swoje podwoje, po czym pofrunęła na planetę wielkich, starożytnych, luksusowych domów, otoczonych ogrodami z basenami. Nad plażą zapanowała piękna, tajemnicza, gwieździsta noc.

Koniec.