Starożytno-Śródziemnomorsko-Luksusowe Miasto Kanałów Podczas Zachodu Słońca

Krótkie opowiadanie na podstawie snów, które były jednocześnie piękne, dziwne i zabawne.

"Starożytno-Śródziemnomorsko-Luksusowe Miasto Kanałów Podczas Zachodu Słońca"

gatunek: sny/fantastyka/surrealizm

Starożytno-Śródziemnomorsko-Luksusowe Miasto Kanałów, Planeta Niekończącej Się Imprezy, Wszechświat Wiecznego Relaksu. Niewiarygodnie przedłużający się zachód słońca. Środkowe lata dwutysięczne.

Nad lśniącą plażą, szaleńczo wiał gwiżdżący wiatr. Czasami wręcz warczał jak lew, a wysokie fale pędziły prosto przed siebie, wzdłuż długiego i szerokiego pasa beżowego piasku, po którym spacerowały mewy, pelikany, oraz ogromne kraby, skrywające się pod muszlami po wielkich ślimakach.

Główna część miasta leżała między plażą a głębia lądu. Nad miejscowością tańczyło uśmiechnięte słońce, księżyc co kołysał się jak mała łódka podczas natarć ze strony wysokich fal, a także gwiazdy, które świeciły, zmieniały kolory oraz kręciły się w kółko na dachach budynków poobwieszanych bluszczami, winoroślami i winobluszczami, ciągnącymi się aż do wody.

Po kanałach pływały liczne łódki oraz taksówki wodne, a także gondole, przyozdobione bukietami wielobarwnych róż i innych kwiatów, oraz realistycznie wyglądającymi atrapami pławikoników naturalnej wielkości. Jedna z gondoli zatrzymała się pod oknami, a po ich drugiej stronie stały cztery telewizory. W każdym z nich leciał inny program. Tajemnicze, piękne, podobne do wróżek istoty o świecących skrzydłach wyszły z ekranów, a potem wyfrunęły przez szeroko otwarte okna, oraz przez drzwi wyjściowe i balkonowe. Wzlatywały wysoko, aż dosięgały do powoli przesuwających się ponad miastem chmur, na których następnie spoczywały, aby relaksować się i odpocząć po dniach pełnych magicznych przygód oraz zadziwiających podróży po wielu różnych światach i wymiarach.

Pośród kwiatów, zwisających z podokiennych doniczek, mieszkały szarańczaki, ćmy, chrząszcze i modliszki. One również radowały się posiadającym uzdrawiające właściwości światłem słonecznym, spływającym z nieboskłonu obficie niczym miód. Po zabytkowych, ceglanych murach spacerowały jaszczurki, rzekotki i nietoperze, prowadząc międzygatunkowa konwersację na temat sensu istnienia i radości życia.

Zza wzgórz, po których spacerowały stegozaury i ankylozaury, przyfrunął zmutowany pyton siatkowy, który miał osiem łap warana oraz tyle samo skrzydeł nietoperza. Przeleciał między gondolami i pod kilkoma mostami, a wtedy ponownie wzbił się wysoko w powietrze, po czym wylądował wewnątrz gigantycznego rogu obfitości, leżącego na jednej z kilkubarwnych, świecących chmur, właśnie powoli przemieszczających się po niebie.

Tymczasem, na jednym z kilku placów, kilkadziesiąt człekokształtnych, wielogatunkowych mieszanek różnych gatunków zwierząt i roślin wyszło z klubu dyskotekowego, który podobnie jak znaczna większość miejscowych budynków, była zbudowana i udekorowana w stylu starożytnego Rzymu.

Istoty te zaglądały w różne zakamarki, rozglądały się dookoła, nurkowały w kanałach, wspinały się po zabytkowych, luksusowych budowlach, rozmawiały ze znajdującymi się na balkonach i w oknach kwiatami doniczkowymi, a także z ukrywającymi się w nich gekonami, rzekotkami, szarańczakami oraz ćmami.

Następnie, postacie takie zjawiły się na większości ulic i uliczek jednego z najpiękniejszych oraz najniezwyklejszych miast swojego niepozornego oraz zaskakującego świata, a wtedy wszystkie z tych zadziwiających stworów oddały się szaleńczemu, dzikiemu tańcowi w stylu dyskotekowym, podczas gdy w powietrzu rozbrzmiewała muzyka dance, trance, house i funk.

Niektóre dzielnice były od tych istot wolne. Tu leciała inna muzyka, wolniejsza, spokojniejsza i bardziej romantyczna. Ulice oraz kanały były oświetlane przez eleganckie latarnie. Z okien wydobywała się złocista lub jasnopomarańczowa poświata. Między wielkimi drzewami liściastymi, dającymi cień znacznym częściom zamieszkiwanych przez siebie romantycznych ogrodów, powoli przelatywały owoce awokado i mango, posiadające skrzydła gołębi miejskich oraz papużek z różnych gatunków. Czasami wlatywały one przez otwarte drzwi i okna do wnętrz budynków, a po krótkim czasie z powrotem z nich wylatywały, po czym udawały się w dalszą podróż po tajemniczych zakątkach magicznego miasta, nad którym unosiły się wielkie, świecące, kolorowe kule, przypominające bańki mydlane. Tymczasem, w koronach drzew pomieszkiwały pawie i sowy.

Przez niebo przeleciała gigantyczna, wielobarwna, świecąca, błyszcząca smuga, a wtedy spośród kolorowych chmur, nad którymi znajdowały się tęczowe, wesołe, śpiewające i nucące owoce, warzywa oraz jarzyny, wyłoniły się cztery potężne jednorożce, wyposażone w skrzydła pelikanów i ogony delfinów. Wykonały pięć okrążeń wokół całego miasta, aż z wrażenia zakręciły się ślimaki, wylądowawszy w romantycznym, pełnym eleganckich rzeźb i fontann ogrodzie, otaczającym luksusowy hotel. Obok stał zabytkowy, pochodzący z lat siedemdziesiątych kinoteatr miejski, w którym rzodkiewka, sałata i brukiew wesoło zarapowały przebojowy utwór o zabawnie wyglądających rybach, co pływały siebie wesoło oraz beztrosko pośród raf koralowych.

Koniec.