Stopniejemy

skurcz serca siermiężnie

stłoczył szelmowską symfonię sarkazmu

sypiąc solą skaleczenia

surowością smutki

szronem splatał sny

sędziwy spokój

stanowczością starł szkarłat

sączącego się szelestu słabości

syków

supełków

sideł

słowa szumiały

szorstkość sumień stygła

sennie stając się

sentymentem

szaleństwem serdeczności

słodyczą