Stróż

Z bezdennej otchłani

wyłania się cień inny niż ten, o którym mówią

kapłani.

Przenika moje życie,

nic nie jest mi większą podporą niż jego

bycie.

Wskazuje kierunek drogi,

podnosi, kiedy potykają mi się

nogi.

Ciemne labirynty mi niegroźne,

jego nić niezastąpiona przez

najjaśniejszą pochodnie.

Nikt nie jest mi takim dobrodziejem

największym w smutku

pocieszycielem.

Mój niezastąpiony towarzysz życia,

przed którym nie można mieć nic

do ukrycia.

Znaczysz dla mnie zbyt wiele

nie odchodź już nigdy,

mój ziemski aniele.