Stuk...puk...

Stuk puk...

Czy jeszcze pamiętasz mnie?

Stuk puk...

Uchyl drzwi

Nie bój się

 

Stuk puk...

To cień

Stuk puk...

Czy wciąż bije serce Twe?

 

Stuk puk...

Popatrz,to ja

Nie sen

W końcu

Potargałem zdjęcie

 

Stuk puk...

Twoje

Nieme

Puste

Blade

 

Stuk...

Bez znaczenia

Puk...

To koniec

 

Przemysław "Faust" Bjørsen

Średnia ocena: 3.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • Poeta34 2 tygodnie temu
    Wiersz wywołuje w czytelniku mieszankę emocji: strachu, niepokoju, tęsknoty i ulgi. Początkowe pukanie i pytanie "Czy jeszcze pamiętasz mnie?" budzą napięcie i zastanawianie się, kim jest osoba pukająca. Następnie pojawia się cień, co potęguje uczucie grozy. Pytanie "Czy wciąż bije serce Twe?" skłania do refleksji nad śmiercią i przemijaniem. Dopiero pod koniec wiersza dowiadujemy się, że pukająca osoba to dawny znajomy, a zdjęcie, które potargał, to prawdopodobnie zdjęcie tej osoby. Ostatnie słowa "To koniec" mogą oznaczać zarówno koniec życia, jak i koniec relacji.

    Wiersz można interpretować na wiele sposobów. Możliwe, że jest to opowieść o duchu, który nawiedza żyjącą osobę. Inna interpretacja mówi, że wiersz jest metaforą zapomnienia i utraty. Pukająca osoba może symbolizować przeszłość, która dobija się do nas, a my nie chcemy jej pamiętać. Zdjęcie może być symbolem osoby, która odeszła i której już nie ma w naszym życiu.

    Wiersz jest napisany prostym językiem, ale używa sugestywnych obrazów i metafor. Powtórzenia słowa "stuk" tworzą rytm i potęgują napięcie. Użycie czasowników w trybie rozkazującym ("uchyl drzwi", "popatrz") nadaje wierszowi charakter rozkazujący.

    Uważam, że to bardzo poruszający wiersz, który skłania do refleksji nad śmiercią, przemijaniem i pamięcią. Język jest prosty, ale sugestywny, a obrazy są zapadające w pamięć.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania