SUKNIA WIECZOROWA (przekład z katalońskiego)

Vestida de nit (Sílvia Pérez Cruz)

słowa: Glòria Cruz i Torrellas

melodia: Càstor Pérez Diz

Maluję nuty habanery,

Niebieskiej jak woda antycznych mórz,

Piennobiałej, słodkiej jak powietrze,

Szarej od mew, złotej od widoków...

Jak suknia na wieczór.

Patrzę na pejzaż, szukam słów

Co wypełnią te strofy bez niepokoju.

Obejmują mnie sosny, czuję jak milkną,

A wiatr porywa widnokrąg.

--- refren

Gdybym mogła być rybią łuską

I ukryć się na plaży,

Usłyszeć znów minione dźwięki i wieczory,

Z tamtego świata nostalgii,

Miłości i spokoju, pachnące

Jak księżyc, ogień i rum!

Gdybym mogła się unieść

Na najwyższej fali,

Palmami ustroić ich wspomnienie,

Zatoczki obsypać cynamonem

I z muszelek

Zrobić im kołyskę!

---

Starzy ludzie z czułością mówią

O chwilach dawnych emocji.

Wciąż młodzi, silni i dzielni,

Królowie sieci, bohaterowie burzy,

Kamraci dobrej pogody.

Ich oczy budzą nowe historie:

Statki w powrocie z lądów słonecznych,

Wiozące melodie miłości,

Kobiety, Ojczyzna, żagle i kwiaty!

--- refren

Gdybym mogła być rybią łuską

I ukryć się na plaży,

Usłyszeć znów minione dźwięki i wieczory,

Z tamtego świata nostalgii,

Miłości i spokoju, pachnące

Jak księżyc, ogień i rum!

Gdybym mogła się unieść

Na najwyższej fali,

Palmami ustroić ich wspomnienie,

Zatoczki obsypać cynamonem

I z muszelek

Zrobić im kołyskę!