święty

napełniony miłością

gliniany dzban wodą

winem z Galilejskiej Kany

krew na stopach obtartych zbolałych

zamienia w życiu

kilka zdań

nie ma pytań

w cieniu lipy

odpoczywa jak Jan

zjada kromkę chleba

z masłem i świeżym miodem

idzie dalej w świat podły

przez ludzi stworzony

laską podpiera kulawy los

lekko zgarbiony

napełniony miłością

lilia spija wodę przy stawie

obmywa stopy

duszę ma jasną

promień światła rozszczepiony