syn Romana

w życiu jak to bywa po maturze młody chłopak

w życiu chciał zmienić coś stać się kimś

niekoniecznie legendą

wiedziałem że dojdę daleko poza swoją wieś

wcielili do jednostki elitarnej zgarnęli prosto z ulicy

jak cielaka który czuł zew wolności

mogłem wybierać studia

wybrałem w wojsku kariera

trzymałem broń umiałem strzelać

nikogo nie zabiłem do tarczy trafiałem

z czystym sumieniem z radością rezerwisty

wsiadłem w pociąg wyjechałem w swoje strony

otoczony rodziną miłość blisko

dzieci sprawiają że człowiek staje się inny

bardziej miękki kocha sprawy

które nie miały znaczenia

nie potrafiłem zabić w sobie człowieka

teraz gdy rano pijemy kawę z żoną bywa dobrze

zadowolony nie patrzę w wstecz są inne czasy

choć pamięci nie pogrzebię ważne sprawy

bohaterów mam w sercu modlę się za nich

ominęło mnie wiele mówię nieszczęście

jestem spokojny czasem wariatem żołnierzem

w końcu jestem synem Romana