Szafir

W poszukiwaniu drogocennych, pięknych kamieni
utraciłem swój szafir.
Towarzyszył mi przez długie dni,
a jednak pozwoliłem mu odejść.

Nie wiem, dlaczego to zrobiłem.
Czy musiałem?
Czy dopiero jego brak nauczył mnie, jak cenny był dla mnie?
Nie wiem.

Czy szafirowi lepiej jest gdzie indziej?
Czy ktoś troszczy się o niego tak, jak ja?
Nie wiem.

Po jego stracie spotkałem wiele innych kamieni


rubiny, diamenty, szmaragdy.
Każdy z nich cenny, każdy piękny,
lecz żaden nie był moim szafirem.

Skoro tak wiele nie wiem
czy wiem cokolwiek?

Wiem tylko, że żałuję.
Że wierzę, iż jest w dobrych rękach.
Że czekam.
Być może znów go odnajdę
i tym razem zostanie ze mną na zawsze.