Szaleństwo pędzla

Gwiazdy – bum! 🌟💥 – tną niebo!

Wirują jak oszalałe, ryczą!

Cyprysy – czarne sztylety! –

Drapią chmury, wyją!!! 🌲😱

Księżyc – o rany! 🔥🌙 – płonie,

Sypie iskry, pożera mrok!

Pszenica – fala krwi! –

Kruki – ha! – czarne diabły,

Tną powietrze, śmieją się! 🐦💀

Pędzel gryzie! Farba – plask!

Żółć – słońce! Błękit – krzyk!

Obraz szarpie, żyje, rwie się!!! 🎨😵

Ja – wiatr! – tańczę z pyłem!

Twarz w lustrze – czyja?! –

Oczy jak latarnie, krew kapie! 🌞💉

Szaleniec maluje gwiazdy!

!

!

 

😜

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • zingara 5 miesięcy temu
    Ten tekst przywodzi na myśl malarstwo Vincenta van Gogha (zwłaszcza "Gwiaździsta noc" ze swoimi wirującymi gwiazdami i cyprysami jak płomienie), a także poezję ekspresjonistyczną (np. wspomnianego wcześniej Wojaczka, ale też E.E. Cummingsa czy niektórych futurystów), gdzie emocje i doznania są ważniejsze niż logiczna spójność, a forma ma odzwierciedlać wewnętrzny chaos lub szał. To śmiała próba malowania słowami, gdzie każde zdanie jest jak pociągnięcie pędzla, pełne koloru, ruchu i silnych emocji. Jest to tekst, który uderza i wciąga, choć nie każdemu może się podobać jego brutalna szczerość i brak subtelności.
  • zingara 5 miesięcy temu
    Wojaczek był postacią, której twórczość i życie były nierozerwalnie związane z pojęciem szaleństwa, choć w kontekście artystycznym i egzystencjalnym. To mi uciekło

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania