Szambiarka sie zepsuła

Jeśli jakimś cudem kiedykolwiek me słowa na poważnie weźmiesz to jedną,małą rade mam dla ciebie

Jeśli wejrzysz sie głęboko zbyt w szklany ekran

to parchy na mózgu dostaniesz jak intelektualnym szambem przez każdy otwór cie zaleją

Nic ci z tego mózgu nie zostanie

refren:szambiarka,szambiarka syfy ci z mózgu podbiera ale w końcu sie zapycha i rady im nie daje,psuje sie,do naprawy sie nawet nie nadaje

Zaparchaciały mózg to gówno warty mózg,musisz to wiedzieć ale i tak tego nie wiesz

Masz sie mędrca wiedzą na wylot przepchanego,masz wszystko w garści,na wyciągnięcie ręki

Wyciągasz jednak ręke nie tam gdzie powinieneś,wsadzasz ją tam gdzie tylko usycha

Nic ci z technologi,nic ci z informacyjnych rewolucji

Nie umiesz z tego korzystać,nie korzystasz wręcz wcale

Jesteś wygodny,nic ci sie nie chce,wolić mieć gotowy schemat,schemat postępowania

Idziesz więc drogą płytką,lustrzaną,wytyczoną ci przez proroków fałszych,fałszywe autorytety,fałszych mędrców

Idziesz drogą prowadzącą na mielizne,twój okręt utknął,nie da sie go wykaraskać z matni

Nie przychodzi pomoc,ci co wytyczyli fatalną tą droge głusi są na skamlenia twe

Mieli sprowadzić cie na ściężke zagłady i tyle ich widziano

refren:szambiarka,szambiarka syfy ci z mózgu podbiera ale w końcu sie zapycha i rady im nie daje,psuje sie,do naprawy sie nawet nie nadaje

Nie musisz jednak zginąć na zawsze,do reszty w otmętach zagłady sie zamelinować

Może przyjdzie do ciebie ratunek,jakiś kolo co plułeś i na niego szczułeś cudem koło ciebie przejdzie

Szedł w dobrym kierunku lecz chwilowo zboczył ze ścieżki

Nie czeka go jednak zagłada bo w pore sie opamiętał nim za późno było

Może litość ci okaże,patyka ci poda by chwytając go uniknąć ostatecznego wchłonięcia w otmęty

Możesz też zginąć lecz zginiesz bez świadomości,ze spokojem w dupie czeluściach czarnych do końca błądząc

refren:szambiarka,szambiarka syfy ci z mózgu podbiera ale w końcu sie zapycha i rady im nie daje,psuje sie,do naprawy sie nawet nie nadaje