Szarym Harcerzom

Idą wciąż parami na zgubę

Rzuceni w wir wojny dalekiej

Aby wieczną pamięć i chlubę

Zaskarbić i słynąć nią później

W rytm serca równych uderzeń

Biją buty wciąż o ziemie

I idą patrząc przed siebie

Odległych wypatrując zdarzeń

W szarych mundurków szeregach

Jedno lśni mała lilijka

Głosząca światu znikome

Nadzieje na wolną ojczyznę

Tam hasło ich biegnie na przedzie

„Bóg honor ojczyzna” głoszące

I wzywające wszystkich do walki

Za wolność naukę za cnotę

Na wielkich beretach wciągniętych

Na główki o wiele za małe

Orzeł nasz błyska w koronie

Nadziei symbol niezłomnych

Co to za kraj zapytają

Gdzie dzieci do walki wciąż idą

Ja z dumą odpowiem że jest

To moja ojczyzna skromna

Co wielkich armii nie nosi

Lecz małym się wielce cieszy

A szare harcerzy szeregi

Wydają wielkich żołnierzy

Ktoś mi rzec może nieludzkie

Jest dzieci na wojnę wysyłać

Że radością żyć one muszą

A nie o wolność wojować

Ja mistrza słowa przytoczę

„Kto smutku nie zaznał ni razu

Nie dozna pociechy on w niebie”

A oni obydwu doświadczą

Gdy inni ze strachu uciekli

Kraj obcym potęgą oddali

Harcerze nasi wciąż dzielnie

O wolność Polski walczyli

Lecz na nich na wojnie czekały

Zęby pazury ich wrogów

Co dzieci dzielne rozszarpały

Spłynęły krwią miast ziemie

I przez to że ofiarę

Tak wielką dla siebie ponieśli

W historię wpisali się naszą

W pamięci zostaną wiecznie