Szczęśliwy

zachód słońca oświetla mi twarz

twój obraz zaciera horyzont

i jesteś mi drogi i obcy zarazem

jak liście z zeszłej jesieni

kolejny papieros żarem się tli

a pusty kieliszek prosi o więcej

w zmierzchowej poświacie wydajesz się miły

a tak naprawdę najgorszy na świecie

ta nić niewidoczna która nas łączy

zaciska mi pętlę na szyi

przydusza mi rozum odbiera siły

a sprawia że jesteś szczęśliwy...