Szczęśliwy dar losu

W chmurze zagubionych dusz,

anonimowych pragnień i słów,

znalazłem kwiat pośród róż,

cudowny kwiat z moich snów.

 

W świecie uczuć tak zmiennych,

chaosu wirtualnych gier,

znalazłem skarb bezcenny,

znalazłem mojego życia ster.

 

W czasach zapaści ludzkich relacji,

jedna nuta w symfonii losu,

wyznaczyła kierunek do właściwej stacji,

i drogę bez kolejnych ciosów.

 

Teraz na szerokich wodach,

spokojnie płynie statek egzystencji,

upływających lat tylko szkoda,

na szczęście nie widać końca kadencji.

Średnia ocena: 3.3  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • Pulinaaa 2 miesiące temu
    Bardzo mi zaimponowałes tym wierszem
  • Pulinaaa 2 miesiące temu
    Daje 5 z czystym sercem
  • memento vivere 2 miesiące temu
    Dziękuję, bardzo się cieszę :-)
  • Sokrates 2 miesiące temu
    Pozytywny i pięknie się czyta. Daje 5
  • memento vivere 2 miesiące temu
    Bardzo mi miło dziękuję :-)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania