Sztabka złota

Czy ludziom do reszty odbiły już klepki

A szare komórki zastąpił zaś śmietnik?

Nerwy w konserwy, narodzie niewierny

Wasze ostatnie są to masła kęsy

Boże, jak drogo, o Matko Najdroższa

Naród tak mówiąc z godności się obdarł

U nas tematem są sztabki maślane

Gdzie indziej po wojnie zaś goją się rany

Pal licho energię, czy cenę za metraż

Czynsze wysokie i jakość powietrza

Masło jest drogie! Co robić, panowie?

Przywiozłem zakupy z stacji benzynowej

Oczy maślane zerkają w paragon

Drogo już było, tak chciałbym dziś tanio!

Lecz wszelkie socjale stworzyły drożyznę

Nie zniknie już nim nie upadnie ten system

O Jezu Chryste! Ku chwalę Ojczyzny!

Szybko kupować kto tylko jest bystry

Za chwilę już będzie po setce za sztukę

A młodzi jak zwykle gdzieś mają naukę