TakaNieBajka

DAWNO, DAWNO TEMU.

ŻYŁA AGATKA I SIEDEM KRASNOLUDCKÓW.

CZEMU ICH SIĘ BAŁA?

CÓŻ …….

TRUDNO NA TO ODPOWIEDZIEĆ.

BAŁA SIĘ I JUŻ.

PRZYJACIELE I BRACIA ZNALI JEDNĄ WERSJĘ - NIKT NIE UFA TYM KTO PRZEJDSZIE CI MIĘDZY NOGAMI.

PRZEPRZASZAM MAŁYCH LUDZI. NIECH NIKT MNIE NIE POZYWA.

WRACAJĄC DO AGATKI I JEJ HISTOI.

BYŁO MIŁO JAK BYŁA MAŁA KRASNOLUCKI SIĘ Z NIĄ BAWIŁY.

BAWIŁY I ŚMIAŁY.

NIESTETY NIE TRWAŁO TO DŁUGO……

AGATKA ZACZĘŁA DORASTAĆ.

WIEDZIAŁA JEDNO TATA DOBRY, MAMA NIE..

KREASNOLUCKI SIĘ ZDENERWOWAŁY- A MY CO NIC DLA CIEBIE NIE ZNACZYMY?

KOCHAM WAS ALE MUSZĘ ODEJŚĆ. ZNALEŹĆ RODZICÓW I SIEBIE.

SŁYSZYCIE TEN WIATR?

JA TAK.

MUSZĘ IŚĆ.

IDĘ, IDĘ IDĘ......

CORAZ BARDZIEJ TĘSKNIĘ ZA KRASNOLUCKAMI

A TERAZ PUKAM....

MAM NADZIEJE ŻE JESTEM KOCHANA NIE TYTLKO PRZEZ MAŁYCH LUDZI.