Taki sam los.

Przeciągając się, wstałem z łóżka ślepym krokiem powędrowałem do toalety. Z tego względu, że wisi tam nie duże lustro, to mimowolnie na nie spojrzałem. Poprawiłem włosy i się odwróciłem, kątem oka zobaczyłem jeszcze moje odbicie, które się uśmiechało. Potem na ścianie zobaczyłem jakąś ciemną ciecz. Była to krew. Automatycznie wybiegłem stamtąd. Zamknąłem drzwi i usiadłem obok przy ścianie. Serce biło mi jakieś trzy razy szybciej. Po pięciu minutach uspokoiłem się i wszedłem jeszcze raz, lecz tym razem na nic nie patrzyłem. Szybko zrobiłem to co musiałem i szybkim krokiem opuściłem tamto pomieszczenie. Oczywiście potem wyszedłem z psem, kiedy wróciłem zjadłem śniadanie, umyłem się i poszedłem do szkoły.

W szkole było dość śmiesznie zwłaszcza na matematyce. Dostaliśmy jedną stronę zadań plus jedno dodatkowe. Przypadkiem usłyszałem rozmowę dwóch osób z trzeciej klasy. Mówili o opuszczonym domu, który był przy szkole. Ja z racji, że lubię takie miejsca starłem się namówić dwie osoby by poszły tam ze mną. Po niedługich namowach zgodzili się. Postanowiliśmy tam iść od razu po szkole, i się trochę rozejrzeć. Po pół godzinie szukania znaleźliśmy, był po pożarze. Przy drzwiach przywitał nas chłopak ze szkoły, ten sam od którego o tym budynku usłyszałem. Powiedział do nas "N... Ni... N... Nie... Nie. Nie wchodźcie tam! Idźcie gdzieś indziej do cholery! Słuchacie co do was mówię?!" Kończąc zdanie odepchnął naszą trójkę na bok, a sam pobiegł przed siebie. Na jego twarzy można było zobaczyć paniczny strach. Zajrzeliśmy do pierwszego pokoju. Był tam fotel a na nim siedział jakiś mężczyzna w średnim wieku, zaś na podłodze siedziało chyba trzyletnie dziecko. Zapukałem w futrynę, bo drzwi od tego pokoju leżały pod inną ścianą. Z fotela odwróciła się tylko głowa, a dziecko przerywając zabawę popatrzyło na nas. Nie miało oczu, a twarz miało pociętą w pięciu miejscach. Stwierdziliśmy że tyle wrażeń na dzisiaj nam starczy. Takim samym tempem jak tamten chłopak, tak i my pobiegliśmy przed siebie. Gdy dobiegliśmy do skrzyżowania, to każdy z nas poszedł w inną stronę.

W drodze powrotnej czułem czyjś wzrok na sobie, lecz ile razy się odwróciłem, tak tyle razy się zawiodłem, bo nikogo tam nie było. Dotarłem do drzwi od mieszkania, złapałem za klamkę i ciągnąc w dół uderzyłem w drzwi. "Zamknięte?" Pomyślałem, wyciągając klucz z portfela usłyszałem za sobą czyjeś dyszenie jakby biegł z trzy kilometry bez żadnej przerwy. Gwałtownie się obracając zobaczyłem czarną jak smoła postać, chyba mężczyzny. Szybko wsadziłem klucz przekręciłem i wbiegłem do domu. Zamknąłem drzwi i przez judasz spojrzałem na klatkę schodową. Pusto, tylko rośliny. Na stole w kuchni leżała karteczka z napisem " Zrób sobie coś do jedzenia, nie wiem o której będziemy. Mama". Więc zrobiłem sobie kanapki z serem, pomidorem i sałatą. Idąc do pokoju w jednej ręce trzymałem talerz z kanapkami, a w drugiej telefon. Włączyłem sobie jakiś film, oczywiście horror. To mój ulubiony gatunek filmu. Gdy zjadłem było już wpół do dziesiątej wieczorem. Przebrałem się i położyłem się do łóżka. Obejrzałem film do końca, a potem poszedłem nalać sobie coś do picia. Wróciłem do łóżka, szklankę położyłem jak zawsze pod łóżko, aby mieć do niej łatwy i szybki dostęp. Włączyłem sobie jeszcze jeden film, także horror. W połowie filmu sięgnąłem po szklankę i chcąc wziąć łyka zobaczyłem, że jest pusta. "Kurde, miałem jeszcze połowę" Pomyślałem. Coś mnie zmusiło by spojrzeć pod łóżko, a to co tam ujrzałem sprawiło, że nie mogłem się ruszyć. Była tam twarz, zęby były dwa... Nie trzy razy większe i ostrzejsze od moich. Z czoła wyrastały cztery masywne lecz średniej długości rogi. Rzuciło się na mnie i odgryzając mi połowę twarzy, zaśmiało się psychopatycznie. Gwałtownie obudziłem się. Byłem spocony i przestraszony. Ze strachem w oczach spojrzałem pod łóżko. Na szczęście nic tam nie było. Położyłem się z ulgą na lewym boku i próbowałem zasnąć. Po paru minutach, odwróciłem się na drugi bok. Otworzyłem oczy, a tam ta sama postać co we śnie. Tylko jeszcze bardziej zakrwawiona i pocięta. Patrzyliśmy na sobie dobre pół minuty, aż w końcu jego ostre jak brzytwa szpony przebiły mi brzuch. Krew trysnęła jak z fontanny, a on uśmiechając się wciągał moje jelita jak spaghetti, zaś resztę narządów wewnętrznych jak kluski w sosie krwistym. To był mój koniec.

Teraz leżę na podłodze w tamtym domu i rozmyślając o moim poprzednim i śmiertelnym życiu, straszę i zjadam ludzi którzy tu zajrzą. A ty co masz pod swoim łóżkiem? Lepiej nie zaglądaj, bo może cię to słono kosztować. Hahahahaha.