Tamtego dnia

Tamtego dnia pogasły wszystkie światła,

pobladły twarze, przestały serca bić.

Tamtego dnia nadzieja cała zgasła,

upadła wiara, że można dalej żyć.

Ze snu wybudził telefonu dzwonek.

Dźwięk jego wtedy brzmiał jak pieśń żałobna.

W słuchawce głos powiedział, że to koniec,

że więcej zrobić nic nie było można.

Tamtego dnia straciłam cząstkę siebie,

schowałam duszę i ubrałam zbroję.

Tak dzień po dniu się uczę być bez Ciebie.

Czuwasz nede mną, wiem, więc się nie boję.