ten deszcz

po prognozie spodziewałam się deszczu

nawet parasol zgubiłam na okoliczność spaceru

nic nie orzeźwia bardziej niż kubeł zimnej wody

 

tymczasem oberwała się chmura

patrzyłam na wyrywane z korzeniami drzewa

dopóki nie zdałam sobie sprawy że to ja leżę

złamana

wokół kałuże zdawały się wylewać jak rwące potoki

pierwszy raz popłynęłam z prądem

ostatkiem sił uczepiłam się myśli że nie napisałam

najlepszego wiersza

lawirując obok banałów zapomniałam o sobie

 

zagrzmiało by przywrócić słońce

nie potrafiłam podnieść się ani poczuć lądu

jakby nigdy mnie nie było albo znowu za burtą

ten deszcz
Autor: Grafomanka
Czytano 137 razy
Data dodania: 12.06.2024

Średnia ocena: 2.7  Głosów: 14

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (18)

  • Adela 4 miesiące temu
    A gdzie tu jest wiersz?
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Ja nie piszę wierszy...
  • Adela 4 miesiące temu
    Grafomanka ale banały to i owszem. Pozdrawiam
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    A gdzie tu banał, w którym miejscu?
  • Adela 4 miesiące temu
    Grafomanka całość to jeden wielki banał.
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Adela a ty jesteś największym banałem, niemniej jak lubisz, to kto ci zabroni być...
  • Adela 4 miesiące temu
    Grafomanka "pierwszy raz popłynęłam z prądem

    ostatkiem sił uczepiłam się myśli że nie napisałam

    prawdziwego wiersza

    lawirowałam obok banałów zapominając o sobie" - tak proste, że banał.
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Adela, żebyś wreszcie zrozumiała... Widzisz, to tylko z troski...

    A teraz odejdź, po co masz bardziej się ośmieszać? Wystarczy już...
  • Adela 4 miesiące temu
    Grafomanka Nikt mi nie zabroni. Uczymy się przez uczucia. Wtedy coś się pojmuje.
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Adela kolejna namolna i z uczuciami... To dopiero banał...
  • Adela 4 miesiące temu
    Grafomanka lubię takie banalne banały, masz ode mnie 5
  • Adela 4 miesiące temu
    Powinno być "przez emocje i uczucia".
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Adela, a co ty mi tu o emocjach i uczuciach?
    Nie widzisz, kuźwa, że już mnie nie ma przez te emocje i uczucia?!

    Co za ludzie...
  • andrew24 4 miesiące temu
    Oczywiście to tylko poezja.
    Nie widzę Cię płynącej z prądem.

    Pozdrawiam serdecznie 5*
    Miłego wieczoru
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Dlaczego? Każdy kiedyś upada...
  • piliery 4 miesiące temu
    Prostota tego wiersza urzeka. Budujesz niezwykły klimat w którym zwątpienie miesza się z tęsknotą. Prawdziwa poezja rodzi się z ciągłego poszukiwania prawdy o sobie w świecie nie zawsze przyjaznym i nie zawsze prawdziwym.
  • Grafomanka 4 miesiące temu
    Dziękuję, Piliery. Masz rację, w tym świecie trzeba nosić zbroję, żeby wszystko widzieć w prawdziwych barwach.
    Pozdrawiam
  • Laura Alszer 4 miesiące temu
    Dobrze piszesz!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania