Ten obcy

Policyjny raport z miejsca, gdzie znaleziono ciała dwóch mężczyzn oraz pisemna próba odtworzenia przebiegu tych makabrycznych wydarzeń brzmiała mniej więcej tak.

Pan Gienek natknął się na starego faceta w lesie. Facet siedział na pieńku i coś czytał. Ten stary spojrzał na Gienka i zapytał:

Gdzie najbliższa apteka?

Gienek nie miał pojęcia. Tamten, twierdząc, że Gienek jest mu w żaden sposób nie przydatny, zabił go. Poczęstował go zatrutą kanapką. A potem sam się zatruł. Wiemy o tym z pożegnalnego listu, jaki napisał.

A w liście pożegnalnym napisał tak:

ZABIŁEM CZŁOWIEKA DZIELĄC SIĘ Z NIM ZATRUTĄ KANAPKĄ. A POTEM SAM SIEBIE ZABIŁEM W TEN SAM SPOSÓB, BO NIE POTRAFIŁBYM ŻYĆ Z TAKIM CIĘŻAREM NA SUMIENIU. LEPIEJ UMRZEĆ. ZRESZTĄ I TAK BYM UMARŁ W PRZECIĄGU GODZINY. JAKBYM NIE DOSTAŁ SIĘ DO NAJBLIŻSZEJ APTEKI, SKOŃCZYŁBY MI SIĘ ZAPAS LEKU CHRONIĄCEGO MNIE PRZED GWAŁTOWNYM SKOKIEM CUKRU. A NA MAPIE, KTÓRĄ CZYTAŁEM SIEDZĄC NA PNIU STAREGO DRZEWA ŻADNEJ APTEKI NIE BYŁO. MIŁEGO DNIA.

A KORZYSTAJĄC Z OKAZJI CHCIAŁEM POZDROWIĆ CHŁOPAKÓW Z ELEKTROCIEPŁOWNI PRZY ULICY BRZESKIEJ – FAJNIE SIĘ Z WAMI ROZPRACOWYWAŁO RÓŻNE SPRAWY. ZWŁASZCZA Z JULKIEM – NIE RAZ RAZEM ROZPRACOWALIŚMY FLASZKĘ WÓDKI NA NOCNEJ ZMIANIE. POZDRAWIAM CIĘ JULEK. CHCIAŁEM TEŻ POZDROWIĆ MOJEGO NAUCZYCIELA FIZYKI Z XIV LICEUM W WARSZAWIE – PANA JANUSZA WAHADEŁKO. DZIĘKI TEJ WÓDECZCE, CO JĄ RAZEM PILIŚMY PO LEKCJACH, DOWIEDZIAŁEM SIĘ, JAK DOKŁADNIE DZIAŁA GRAWITACJA I ŻE WCALE NIE TAK ŁATWO JEST JĄ POKONAĆ. TAK PO TRZECIEJ FLASZCE W OGÓLE NIE MOGŁEM SIĘ Z ZIEMI PODNIEŚĆ.

PRZEPRASZAM BLISKICH TEGO PANA, CO GO ZABIŁEM TRUJĄC GO ZATRUTĄ KANAPKĄ. PRZYKRO MI, ALE TEŻ UBOLEWAM, ŻE NIKT GO NIE NAUCZYŁ, ŻE NIE POWINNO SIĘ PRZYJMOWAĆ JEDZENIA OD OBCYCH – WSZAK NIE WIADOMO, JAKIE OBCY MA ZAMIARY. W LEWEJ KIESZENI MOJEJ KURTKI JEST DYKTAFON, A NA NIM ZAPIS MOJEJ ROZMOWY Z PANEM, KTÓREMU ODEBRAŁEM ŻYCIE.

CO ROBIŁEM W LESIE? SZUKAŁEM NAUKI, CO W NIEGO POSZŁA. ALE TO CHYBA BZDURA Z TĄ NAUKĄ I MIT, ŻADNEJ NIE ZNALAZŁEM.

PS. MAM NADZIEJĘ, ŻE NIE SPŁONĘ W PIELKE ZA TE KANAPKI, KTÓRE PRZYGOTOWYWAŁEM SPECJALNIE NA TAKIE OKAZJE.

Tekst napisany w ramach konkursu na najciekawszą krótką formę literatury epistolarnej.