tęsknota

Została tylko cisza

choć wrzask w moim duchu

bo odeszłaś na zawsze

zostawiając mnie w bezruchu

został mi twój telefon

i zostały twoje buty

i zapach twoich ubrań

dodaje mi otuchy

wciąż twoje włosy gdzieniegdzie dostrzegę

zgarnę je w dłoń, przytulę do siebie

tak wiele zostało mi tutaj po tobie

jak żyć mam bez ciebie, to trudne, nie mogę...

tęsknota się stała codzienną rutyną

bo tęsknię za każdą wspólną godziną

minuty się dłużą, a meble się kurzą

mój świat bez Ciebie, stał się ruiną

i już nie budzi mnie twój budzik

tylko łudzi mnie poranek

że się obudzę i wstanę

i zobaczę Ciebie uśmiechniętą, kochanie...

zamilkły słowa, które kiedyś koiły

spojrzenia co serce me rozgrzewały

i cisza nastała, głęboka bez siły

i znów dziś za Tobą, łzy sie roniły

miłość nie gaśnie i czasu nie liczy

nie woła, nie każe, a tak wiele znosi

nie żąda uwagi, o nic nie prosi

to nie tak że śmierć niemiłość ogłosi

ku pamięci...