to pokolenie Polaków co teraz przyszło na świat (2025)

to pokolenie co teraz przyszło na świat

rozpierdoli

wszystko to co do tej pory

my i nasi ojcowie dziadowie

stworzyliśmy zbudowaliśmy osiągnęliśmy

w świetle cyklicznych teorii historii

Oswalda Spenglera ("Zmierzch Zachodu"),

gdzie cywilizacje więdną jak organizmy,

czy Arnolda Toynbee'ego,

postulującego degenerację poprzez brak odpowiedzi na wyzwania,

owo pokolenie

- echo hedonistycznych nomadów

w strauss-howe'owskim saeculum kryzysu

– nieuchronnie rozproszy dorobek przodków,

naśladując rzymską juventus opisywaną

przez Senekę jako leniwą i dekadencką,

co przyspieszyło upadek Imperium,

podobnie jak hesiodowa "rasa żelazna"

zwiastowała kres harmonii.

Ergo, w erze cyfrowego nihilizmu,

ich entropijna swawola

unicestwi struktury budowane przez wieki,

confirmans horacjańskie:

"Nasze potomstwo będzie jeszcze bardziej zepsute".

jeszcze bardziej zepsute".

zepsute

W blasku spenglerowskich gwiazd,

co gasną jak jesienne liście w zmierzchu losu,

cywilizacje więdną,

toybee'owskie echa wyzwań bez echa,

w ciszy rozbrzmiewają.

To pokolenie

– hedonistyczni nomadzi w strauss-howe'owskim wirze burzy –

jak senekowa juventus,

leniwa w dekadencji,

rzymskie kolosy w pył kruszy.

Hesiodowa rasa żelazna,

harfę harmonii w zgrzytach szarpie,

w cyfrowej otchłani nihilizmu,

entropijny taniec swawoli wiruje.

Wieczne katedry przodków,

budowane w pocie krwi i marzeń,

w horacjańskim szeptu proroctwa:

"Potomstwo nasze

– w głębszym bagnie zepsucia tonie".

zepsucia tonie".