Topielec

Kiedyś tonełam, już znam to uczucie

gdy wody w tobie jest więcej niż powietrza w płucach.

Możesz mi mówić: niezatapialna.

To nic że jestem teraz sama

a wokół taka cisza, że krzyczeć już nie wypada i tylko wściekła obijam się o ściany.

Chcę uciec lecz strach trzyma mnie przed lustrem

kpiąc sobie z mojej próżności

zatapia zęby w mojej twarzy i śmieje się ze mnie mówiąc: głupia, głupia.

Mam darowane życie

to przecież nie przypadek

że teraz widzę jak ulicami przemykają znużone cienie tych co utopili samych siebie.

Możesz mi mówić: niepokonana.