Troska chwili

Gdzie oni tak pędzą?

Przecież policzone są dni.

Do grobu im śpieszno?

Smutno im żyć?

Gdzie oni tak pędzą,

gdy policzone są dni?

Do domu biegną?

Do dzieci swych?

Gdzie oni tak pędzą?

Przecież policzone są dni.

Do żon swych im tęskno?

Do córek swych?

Tej chwili ulotnej

żal, żem nie złapał

To do niej tak lgną.

To z nią chcą się bratać.