I popaść w omdlewającą przyjemność postradania rozumu i złotym końcem przebić pierwszego lepszego przechodnia, w wtedy Lucilla będzie mogła mnie kochać tłumacząc sobie łagodnie, że teraz ja jak gdyby zawsze pozostanę dla niej dzieckiem. - to zdanie do poprawy. Niektóre zdania zbyt rozbudowane, ciągną się jak litania.
Nie podoba mi się jak odmieniasz Lucill. Zwyczajne Lucill zamiast Lucilla, Lucilli lepiej brzmi.
Czesc. Tak, we wskazanym zdaniu powinno byc "a wtedy". Jak i przecinek przed drugim "i".
Poprawilam.
Fakt, odpowiada mi ostatnio taki wypchany po brzegi uklad zdan. Dobrze mi sie tak pisze, chwilowo, na ten moment. Dobrze mi sie redukuje stare teksty na te modłe.
Byc moze jednak to przytlaczajace i nie podoba sie odbiorcy, pewnie, rozwaze na przyszlosc.
Lucilla to ma byc r zenski, mianownik.
No, i wtedy dopelniacz kogo czego nie ma - Lucilli - i tak dalej.
To imie zostanie jednak w tej formie.
Dziekuje za pomoc z tym zdaniem i wizyte.
Utwór trochę skojarzył mi się z utworami rubia. Maskowanie problemu, ukrywanie go. Pisanie na modłę drzewnych słoi (nie wiem jak to, kurwa, odmienić)
Pobudza, uderza, ale bez dogłębnej świadomości - czemu. Jest dla mnie od tej stony zbyt zamknięty.
Natomiast dywagacje, typu: "Moze by tak zwariować..." odbieram na sój własny, chory spokój.
Niestety do trudniejszych tekstów, chwilowo stać mnie tylko na taki gówniany komentarz, który równie dobrze można "upigułkować" w; -dobre, podobało mi się.
Tekst lepszy, niż chwilo umiem go odebrać, ale tak już mam od jakiejś chwili.
Komentarze (4)
Nie podoba mi się jak odmieniasz Lucill. Zwyczajne Lucill zamiast Lucilla, Lucilli lepiej brzmi.
Poza tym bardzo ciekawy tekst.
Pozdrawiam.
Poprawilam.
Fakt, odpowiada mi ostatnio taki wypchany po brzegi uklad zdan. Dobrze mi sie tak pisze, chwilowo, na ten moment. Dobrze mi sie redukuje stare teksty na te modłe.
Byc moze jednak to przytlaczajace i nie podoba sie odbiorcy, pewnie, rozwaze na przyszlosc.
Lucilla to ma byc r zenski, mianownik.
No, i wtedy dopelniacz kogo czego nie ma - Lucilli - i tak dalej.
To imie zostanie jednak w tej formie.
Dziekuje za pomoc z tym zdaniem i wizyte.
Myślę, co napisać. Myślę...
Utwór trochę skojarzył mi się z utworami rubia. Maskowanie problemu, ukrywanie go. Pisanie na modłę drzewnych słoi (nie wiem jak to, kurwa, odmienić)
Pobudza, uderza, ale bez dogłębnej świadomości - czemu. Jest dla mnie od tej stony zbyt zamknięty.
Natomiast dywagacje, typu: "Moze by tak zwariować..." odbieram na sój własny, chory spokój.
Niestety do trudniejszych tekstów, chwilowo stać mnie tylko na taki gówniany komentarz, który równie dobrze można "upigułkować" w; -dobre, podobało mi się.
Tekst lepszy, niż chwilo umiem go odebrać, ale tak już mam od jakiejś chwili.
Pozdro, Emi.
Zdrowiej.
Dziękuję.
Ostatnio jestem nie w formie. Zarówno pod względem ulepienia czegoś całkiem nowego jak i odbioru, komentarza.
A zdrowieć - próbuję zdrowieć :).
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania