Tu a za razem nigdzie

Poszukując nowych wartości

W mojej złożoności osobowości

Eliminuje przyczyny złości

Przewidując skutki przy tych plecach sprawczości

Po których

Zamykam się w samotności

Poprostu prowadzą do upadłości

Wyzbyłem się leku przed nadejściem ciemności

Teraz po części każdego dnia we mnie gości

Lecz nie dążę do uległości

Bowiem jest uzupełnieniem mojej całości

Traktuje ją jak budulec

A nie młot do łamania kości

Ignoruje wszelkie bariery

Twardo trzymam za życia stery

Dla swoich bliski a nie dla kariery

Mówi do was człowiek

Który gdzieś ma wasze maniery

Dążę do celu

Po upadkach wielu

Mało komu mogę dziś powiedzieć przyjacielu

Ale Tym którym to mówię

Każdy z was nie dorówna żadnemu

Wspólne potyczki

Wymierzone policzki

Wsparcie duchowe

Nawet gdy miałem mocno chora głowę

Odurzoną alkoholem

Z problemami by rozstać się z przeszłości ogonem

Jestem Królem

Rozświetlającym świat gromem

A nieprzyjaciół spalam podniesionym tonem

Samozwańczy król słów wielu

Nie patrzący na to ile masz w portfelu

Bowiem są rzeczy droższe niż kilka monet od wypatrzone go celu

Przychylam swoim bliskim błękit nieba tu i ówdzie

Nawet gdy już dawno wysmarowali mnie w gównie

Jestem może gówniarzem

O niczym nie marzę

Ale to co stworzę to wam wszystkim pokarze

Niema mrzonek ani wspomnień

Liczy się tylko dzisiejszy płomień

Warto żyć dla każdej chwili

Żebyście sami z siebie nie kpili

Że zamiast chwytać dzień

To wszyscy się położyli

Nie jestem wam bliski

Może stosunkowo niski

Na pysku mam wypryski

A przez pewien czas moja żona była whisky

Chęć do życia zatracona

Wybory prowadzone jak pociąg na niewłaściwych torach

Dawne myśli to teraz bujda na resorach

Teraz moja osobowość do błyszczenia skora

Niczym piekielna zbroja

Pokazuje jak człowiekiem może się stać ktoś

Kto odbierany był za gnoja