Tekst nawet, nawet, choć nie potrafiłem się w niego wkręcić, może przez te polskie imiona? Jakoś nie wiedzieć czemu, nie przypadły do gustu. Trochę powtórzeń, ale analizę błędów (jeśli jakieś są, oczywiście) pozostawię mądrzejszym ode mnie. Czwórka ode mnie.
Aniu, napisane sprawnie i dosyć płynnie, dzieje się!
Ale też nie przeskakujesz przez emocje, czy drobiazgi, które budują klimat.
Można też wczuć się w postaci, to duży plus :)
Kilka drobiazgów:
- Ale ja nie przyjmuję do wiadomości tego, że się nie uda. - przegadane, zdenerwowany człowiek nie buduje takich rozbudowanych zdań, poza tym to wynika, można w ogóle wyrzucić
- Zostały po nich tylko dobre wspomnienia, które aktualnie chciał pamiętać, ale jednocześnie chciał o nich zapomnieć, - może prościej: ...które chciał pamiętać i o których chciał zapomnieć?
- W oczach mężczyzny pojawiły się łzy. Tym razem szczęścia.- Wydaje mi się, że ulgi.
— Nie rób mi tego! Słyszysz?! — krzyczał przez łzy Mateusz. — Tak nie może być! - to hmm takie melodramatyczne, jakoś mi tu nie pasuje, do tej sytuacji, do tych postaci, które się w sumie nie znały...
Było coś jeszcze, ale skasował mi się komentarz, a to szalenie frustrujące doświadczenie, ehhh.
I powiem Ci, że zakończenie mi się nie podobało. Szkoda, że nie zwyciężyli i Mateusz nie wrócił do syna. (I przydałaby się jakaś sugestia, co dalej z synem, tzn domyślam się, że zginął, ale mimo wszystko).
A tu takie smutki i straszności na koniec :(
Na moje oko - naprawdę robisz postępy!
Dziękuję za przeczytanie i wszystkie rady :) Planowałam zrobić szczęśliwe zakończenie, ale jakoś tak... hmm... Coś mnie podkusiło, żeby tym razem zrobić takie :) Pozdrawiam.
Na podłodze leżał zakrwawiony staruszek. Wyrzucił księgę daleko w kąt, a potem szybko do niego podbiegł i uniósł ciało lekko do góry. - Pokazuję tylko to, a proszę byś wróciła i powoli przejrzała cały tekst szukając podobnych niezręczności. Z cytowanego fragmentu wynika, że to staruszek wyrzucił księgę i podbiegł i uniósł, a to przecie nieprawda!
Pomysł zakończenia przewrotny i zacny. Realizacja zbyt pospieszna. Zabrakło sceny transformacji staruszka w demona. Oczywiście można się domyślić, ale to nie to samo co emocje związane z tym jak to maleńki, zasuszony i pomarszczony człowiek zaczął potężnieć rozrastać się i stawać coraz groźniejszą postacią. Pozdrawiam i gratuluję :)
Ale zaserwowałaś zakończenie. Super!
Całość żywiołowa, mimo kilku nieporadności
"Zostały po nich tylko dobre wspomnienia, które aktualnie chciał pamiętać, ale jednocześnie chciał o nich zapomnieć, aby nie cierpieć" - które aktualnie chciał zachować?
Mam wątpliwość: Czy Jacek nie był też demonem? Tak zrozumiałam, więc zdziwiło mnie, że zaklęcie go nie zniszczyło.
Hej
Czasem zdarzają się powtórzenia, zwłaszcza we fragmencie o wilkach.
Opowiadanie kończy się nagle i szkoda, że nie wiemy, co się stało z synem. Tyle jest akcji, biegania, itd. a potem nagle koniec. Gdyby to jakoś bardziej rozbudować, byłoby lepiej :)
Witaj Aniu,
A takiego zakończenia to się nie spodziewałam. Masz przeogromny plus ode mnie. Zaskoczenie spore i o to chodzi.
Drugi plus - może nawet większy niż pierwszy - to polskie imiona - ale o tym już ci pisałam przy poprzedniej części :)
Opowiadanie napisane dość sprawnie, choć kilka drobiazgów z opisów mi tu nie gra np. "Tak powoli i delikatnie. Tak nagle." - to powoli? czy nagle?
Swego czasu Canulas dał mi pewną radę, która tobie też może się przydać. Brzmiała ona mniej więcej tak: zamiast opisywać - pokazuj.
" Tak na prawdę nie wiem czy damy radę " - naprawdę
+ dawaj po wielokropkach spację.
Poza tym kilka powtórzeń, ale i klimat jest. Bardzo fajna anty-bajkowa końcówka w moim guście.
Wyrabiasz się. Kolejny kamyczek w Twym jeziorze. Kiedyś będzie z nich most.
ania_marzycielka, oto Twój zestaw:
Postać: Znudzony człowiek
Zdarzenie: Dziura w porządnym ubraniu
Gatunek (do wyboru): Pamiętnik/ Dziennik/ Retrospekcja lub (pod kątem Antologii) Horror i pochodne
Czas na pisanie: 10 listopada (niedziela) godz. 19.00
Komentarze (23)
Ale też nie przeskakujesz przez emocje, czy drobiazgi, które budują klimat.
Można też wczuć się w postaci, to duży plus :)
Kilka drobiazgów:
- Ale ja nie przyjmuję do wiadomości tego, że się nie uda. - przegadane, zdenerwowany człowiek nie buduje takich rozbudowanych zdań, poza tym to wynika, można w ogóle wyrzucić
- Zostały po nich tylko dobre wspomnienia, które aktualnie chciał pamiętać, ale jednocześnie chciał o nich zapomnieć, - może prościej: ...które chciał pamiętać i o których chciał zapomnieć?
- W oczach mężczyzny pojawiły się łzy. Tym razem szczęścia.- Wydaje mi się, że ulgi.
— Nie rób mi tego! Słyszysz?! — krzyczał przez łzy Mateusz. — Tak nie może być! - to hmm takie melodramatyczne, jakoś mi tu nie pasuje, do tej sytuacji, do tych postaci, które się w sumie nie znały...
Było coś jeszcze, ale skasował mi się komentarz, a to szalenie frustrujące doświadczenie, ehhh.
I powiem Ci, że zakończenie mi się nie podobało. Szkoda, że nie zwyciężyli i Mateusz nie wrócił do syna. (I przydałaby się jakaś sugestia, co dalej z synem, tzn domyślam się, że zginął, ale mimo wszystko).
A tu takie smutki i straszności na koniec :(
Na moje oko - naprawdę robisz postępy!
Pomysł zakończenia przewrotny i zacny. Realizacja zbyt pospieszna. Zabrakło sceny transformacji staruszka w demona. Oczywiście można się domyślić, ale to nie to samo co emocje związane z tym jak to maleńki, zasuszony i pomarszczony człowiek zaczął potężnieć rozrastać się i stawać coraz groźniejszą postacią. Pozdrawiam i gratuluję :)
Całość żywiołowa, mimo kilku nieporadności
"Zostały po nich tylko dobre wspomnienia, które aktualnie chciał pamiętać, ale jednocześnie chciał o nich zapomnieć, aby nie cierpieć" - które aktualnie chciał zachować?
Mam wątpliwość: Czy Jacek nie był też demonem? Tak zrozumiałam, więc zdziwiło mnie, że zaklęcie go nie zniszczyło.
Ogółem podobało mi się bardzo.
Na Jacka nie zadziałało zaklęcie, ponieważ został zmieniony w człowieka przez władcę demonów:)
Pozdrawiam :)
Czasem zdarzają się powtórzenia, zwłaszcza we fragmencie o wilkach.
Opowiadanie kończy się nagle i szkoda, że nie wiemy, co się stało z synem. Tyle jest akcji, biegania, itd. a potem nagle koniec. Gdyby to jakoś bardziej rozbudować, byłoby lepiej :)
Przypominamy o obdarowywaniu zestawami – dziś o godz. 20.00.
Pozdrawiamy :)
Postać: Polityczna krowa
Zdarzenie: Golgotan — Gówniany Demon (zaczerpnięte z Dogmy)
Gatunek (do wyboru): Postapo lub (pod kątem Antologii) Horror i pochodne
Czas na pisanie: 29 września (niedziela) godz. 19.00
Powodzenia :)
A takiego zakończenia to się nie spodziewałam. Masz przeogromny plus ode mnie. Zaskoczenie spore i o to chodzi.
Drugi plus - może nawet większy niż pierwszy - to polskie imiona - ale o tym już ci pisałam przy poprzedniej części :)
Opowiadanie napisane dość sprawnie, choć kilka drobiazgów z opisów mi tu nie gra np. "Tak powoli i delikatnie. Tak nagle." - to powoli? czy nagle?
Swego czasu Canulas dał mi pewną radę, która tobie też może się przydać. Brzmiała ona mniej więcej tak: zamiast opisywać - pokazuj.
Pozdrawiam serdecznie :))
+ dawaj po wielokropkach spację.
Poza tym kilka powtórzeń, ale i klimat jest. Bardzo fajna anty-bajkowa końcówka w moim guście.
Wyrabiasz się. Kolejny kamyczek w Twym jeziorze. Kiedyś będzie z nich most.
Przypominamy o obdarowywaniu zestawami – jutro o godz. 20.00.
Pozdrawiamy :)
Postać: Największy poeta
Zdarzenie: Zgubienie monet
Gatunek (do wyboru): Punk lub (pod kątem Antologii) Horror i pochodne
Czas na pisanie: 13 października (niedziela) godz. 19.00
Powodzenia :)
Przypominamy o obdarowywaniu zestawami – dzisiaj o godz. 20.00.
Pozdrawiamy :)
Postać: Znudzony człowiek
Zdarzenie: Dziura w porządnym ubraniu
Gatunek (do wyboru): Pamiętnik/ Dziennik/ Retrospekcja lub (pod kątem Antologii) Horror i pochodne
Czas na pisanie: 10 listopada (niedziela) godz. 19.00
Powodzenia :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania