Twe usta wypowiedziały me imię

Twe usta wypowiedziały me imię,

Me serce się poruszyło,

I wciąż się dziwię,

Czemu moje życie się rozkruszyło,

 

Wiem, że nie umrę,

Muszę, żyć dla ciebie,

Ale w głowie mam dziurę,

Chyba chce być już w niebie,

 

Wiem, że nie będziesz tęsknić,

Mimo iz powtarzasz me imię,

Chcę swe życie prześnić,

I nie budzić się po zimie,

 

Proszę pozwól mi umrzeć,

Aby końca świata nie ujrzeć

Twe usta wypowiedziały me imię
Autor: Ash
Czytano 63 razy
Data dodania: 20.10.2025

Średnia ocena: 3.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • realista 2 miesiące temu
    Ash. Naiwność prześnienia życia bije w oczy. To ani po Bożemu ani po ludzku. Według Boga to "najpierw starajcie się", a według ludzi "Jak sobie pościelisz tak się wyśpisz. Według mnie; >same gołąbki nie wpadną ci do gębki< Do aktywnych świat należy. Alleluja i do przodu(O–TR)
  • Sokrates 2 miesiące temu
    Od zakochanego nie można spodziewać się racjonalnego myślenia i działania. Jest pełen sprzeczności. Oceniać nie należy logiki wypowiedzi ale środki wyrazu które są coś warte ( dla mnie na 3+)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania