Tylko nie ty

Ludzie w naszych czasach zaczęli uznawać, że krycie się z emocjami to świetny sposób na życie. Każdy buduje swoją tarczę, skorupę, osłonę, przez którą nikt ma się nie przedrzeć. Ale czy to nie jest zwykła głupota? Niby po co ludzie mają ukrywać swoją naturę? Nie ma człowieka, który urodził się bez emocji, każdy coś czuje, raz mocniej, raz mniej.

I to jest generalnie bardzo dziwne w człowieku, że brak emocji to najlepszy stan rzeczy, to zwyczajna głupota. Przez takie coś zaczyna się kolejną chorobą społeczeństwa. Przecież każdy może mówić, co chce, i okazywać to w należyty sposób. Więc czemu ludzie nie chcą tego robić? Sam nie jestem idealnym przykładem, na własne życzenie. Powiedzmy, że rzuciła mnie kiedyś dziewczyna, byłem młody, naprawdę myślałem, że to ta jedyna, ta z którą będę do końca życia. No jak się okazuje, nie była. Po naszym rozstaniu ciężko mi było, nikomu o tym nie powiedziałem. Rodzicom, bratu, przyjaciołom, nikt o tym nie wiedział. Skutkiem tego jest to, że boję się teraz wyrażać uczucia i zwyczajnie nie potrafię tego robić.

Ten film, który obejrzałem, coś we mnie obudził, poczułem ciepło na sercu, którego dawno nie czułem. Czy zakochani ludzie cały czas je czują? Jeśli tak, to zazdroszczę. To świetne uczucie. Po seansie czułem się, jakbym znał kogoś, kto mnie kocha, wyobrażałem sobie życie z osobami, które kiedyś darzyłem uczuciem. Ciepło na sercu powoduje pobudzenie emocji, może to były motylki w brzuchu tylko trochę wyżej.

Chciałbym poznać kogoś, kto będzie rozgrzewał moje serce na długie lata. Ostatnio zapytałem się, czy zasługuję na miłość? Nie znalazłem odpowiedzi. Czy uczucie, które przez długi czas nie będzie okazywane przez żadną ze stron, zanika? Odpowiem na to pytanie leżąc w grobie, a raczej ty będziesz wiedział. Bo jeżeli miłość nie znika, to opłakiwać mnie będzie piękna, dobra kobieta, a jeżeli należy zasłużyć na miłość i niektórzy ludzie nie są jej godni, to na mojej mecie będziemy tylko ja i ty.

Chcę zacząć kochać.