Uciekaj wiedźmo do dziurki

Usuń sie wiedżmo usuń w otchłań mroku czarnego,atmosfere wokół oczyść obecność swą nam z oczu tracąc a wtedy i my trucizne tą powoli z ducha i psychiki z siebie usuniemy,nowonarodzeni i nieskalani do życia na nowo powrócimy.

Cóżeś nam wieki temu uczyniła zły urok na nas rzucając i razem z nami bez przerwy przebywając i naszą tragedią sie delektując,dałaś nam nieźle i na ostro popalić,jazda ta bez trzymanki w niejeden nas kłopot wpędziła i skraj przepaści,skłóciła nas i w stwory przepoczwarzyła co pazurami swymi oczy najchętniej wyłupać by chciały i kłami tętnice przegryźć a w razie najlepszym w łyżce utopić.

Raduje sie twój odwłok spruchniały i trzeszczą sie wiekowe gnaty gdy widzisz jak twoje zaklęcia i moce tak skutecznie na nas działają,robisz to z nami od setek już lat i nikt ani nic naskoczyć ci nie może,ciągłe na krzywdzie naszej sukcesy odnosisz ale zginąć nam jakoś dać nie chcesz bo po cóż taki obiekt kabaretów i tragikomedi sobie z głupoty odbierać,gdzie znajdziesz we wszechświecie takich opornych na wiedze,romantycznych i odpornych frajerów nie do zdarcia i wytrwałych w swym tępym uporze,naiwniaków,hurraoptymistów i dzieciaków we mgle które każdy choć troche wytrawny manipulator do zguby z łatwością doprowadzić może.Nie jest to sztuka zbyt wielka i okazała owinąć sobie tych naszych ludzików wokół palca.

To com napisał u początków tej wypociny to oczywiście żart jakiś ponury lub naiwność dziecięcia we mgle jakiejś bo kurwa ni chuja nie dojdziesz do zaklętej głowy już wieki temu tych nieszczęśników i choćbyś wszystkie żyły sobie wypruł i włosy z cielska wyrwał to i tak ta tępota romantyczna zawsze góre nad twardym stąpaniem po tym łez padole weźmie.