Ukojenie

Za oknem wiatr burzowy

porywa korony w tany.

Ptaki, zalotami utrudzone,

w konarach szukają

bezpiecznej przystani.

Unoszą się i opadają,

jak statek na fali,

co wypatruje portu

nad spienionymi grzywami.

Domykam okno.

Otwiera się cisza błogosławiona,

jak wtedy, gdy zmęczony, zasypiałem wtulony

w matczyne ramiona.